Jaargang 6
Nummer 5 - mei 2008
Fred de Vries - auteur

Autisme en BMR: een mythe eindigt in de rechtszaal

Dokter Andrew Wakefield, de arts die in 1998 een mogelijk verband suggereerde tussen het toedienen van de BMR-vaccinatie en het ontstaan van autisme, zit behoorlijk in de problemen. Hij staat ondertussen in Engeland terecht en er zijn een hele serie ernstige beschuldigingen tegen hem ingebracht.

Alle aanklachten tegen Dr Wakefield hebben te maken met zijn 'onderzoek' dat hij in een artikel in het februarinummer (1998) van het gezaghebbende medische tijdschrift The Lancet publiceerde. Daarin suggereerde hij dat er een link kon bestaan tussen de BMR-prik, darmproblemen en het ontstaan autisme. Zijn theorie ging uit van het idee dat het toegediende mazelenvirus zich in de darmen kon gaan nestelen en daar problemen in de darm zou gaan geven. Die problemen zouden via een onbekend mechanisme weer problemen in de hersenen opleveren, waardoor autisme zou ontstaan. Het leek (en lijkt) voor ons allemaal zeer onduidelijk en vergezocht, maar Wakefield kon zelfs aan medici nimmer duidelijk uitleggen hoe zijn theorie werkte. Als het allemaal niet zoveel gevolgen had gehad dan was hij gewoon uitgelachen en weggehoond. Er deden slechts 11 kinderen mee aan het onderzoek en allemaal werden ze 'aangeleverd' door een letselschade-advocaat.

Dr Wakefield en zijn voormalige collega's, de professoren John Walker-Smith en Simon Murch, worden nu beschuldigd van onethisch en oneerlijk gedrag jegens The Lancet. Uiteraard ontkennen ze alle beschuldigingen.

Onder de aanklachten tegen Dr Wakefield zit de beschuldiging dat 11 kinderen onderworpen waren aan vervelende inwendige testen, die niet in het belang waren van de gezondheid van die kinderen. Ook wordt hij beschuldigd van het feit dat hij niet de benodigde kwalificaties had of zelfs maar de juiste toestemming had gevraagd om zijn tests uit te voeren.

Bovendien zou hij 'oneerlijk en onverantwoordelijk' gehandeld hebben omdat hij nooit duidelijk maakte waar hij zijn patiënten vandaan had gehaald. Tot verbijstering van toehoorders werd tijdens de eerste hoorzitting ook nog eens gemeld dat hij kinderen, die bij zijn zoontje op een verjaardagsvisite waren, een bedrag £5 betaald had voor afname van hun bloed voor zijn onderzoek.

Een van de andere belangrijke beschuldigingen tegen Dr Wakefield is verder dat hij ten tijde van zijn onderzoek betaald werd door letselschade-advocaten, die allang actie voerden voor ouders die meenden dat hun kinderen geschaad waren door de BMR-prik. Wakefield claimde namelijk in zijn artikel in The Lancet dat de kinderen volkomen normaal ('previously normal children') waren voordat ze die vaccinatie ondergingen en dat is natuurlijk bij een aangeboren ontwikkelingsstoornis als autisme wel heel erg vreemd.



Handboek PDD-NOS Column: mei 2008

Tot slot wordt Dr Wakefield beschuldigd van het in diskrediet brengen van zijn medische beroepsgroep. Dr Wakefield loopt door dit alles een behoorlijk grote kans dat hem de bevoegdheid om zich arts te mogen noemen wordt ontzegd.

Niet vermeld werd nog dat, negen maanden voordat hij de ouders van kinderen doodsangsten aanjaagde, Wakefield al een aantal patenten had aangevraagd om financieel te kunnen profiteren van producten die succes zouden kunnen hebben wanneer de reputatie van het bestaande BMR-vaccin was beschadigd. Daaronder bevonden zich zaken als een veiliger mazelen vaccine en behandelingen tegen darmproblemen en autisme. En allemaal waren ze gebaseerd op de vooronderstelling dat het BMR-vaccin het probleem was.

Zijn labaratoriumuitslagen zaten vol fouten. Toen een assistent controletesten uitvoerde op de darmmonsters bleken die allemaal negatief te zijn uitgevallen. Wakefield negeerde die informatie in zijn geheel omdat het niet in zijn straatje paste..

Totdat Wakefield zijn onderzoek publiceerde zijn er wereldwijd miljoenen doses van de BMR-vaccinatie probleemloos toegediend. Pas daarna werden ouders ongerust over de mogelijke gevaren en de vaccinatiegraad daalde in een aantal landen zelfs behoorlijk. Bof, mazelen en rode hond zijn alledrie potentieel ernstige aandoeningen en veel medisch geschoolde professionals geloven dat kinderen onnodig in gevaar worden gebracht als de vaccinatie niet wordt toegepast.

Want die BMR-vaccinatie is veilig, zoveel is wel duidelijk. Er zijn sinds 1998 vele onderzoeken geweest die de veiligheid van de BMR-vaccinatie hebben onderzocht en veilig hebben bevonden. Bovendien is er uit onderzoeken gebleken dat er geen enkel verband bestaat tussen de BMR-vaccinatie en autisme. Verleden jaar verklaarde de redactie van The Lancet publiekelijk dat het artikel van Dr Wakefield nimmer gepubliceerd had moeten worden.

Maar het kwaad was ondertussen al geschied. Veel ouders wantrouwen door alle verwarring de regering, de medische stand en de veiligheid van de BMR-vaccinatie. Een complottheorie is immers zeer aantrekkelijk om te geloven. Zij zullen daardoor besluiten hun eigen kinderen niet te laten inenten en geloven Dr Wakefield nog steeds. Zij denken dat er tegen hem een onterechte heksenjacht is ingesteld omdat de farmaceutische industrie geld zou verliezen wanneer 'de waarheid' boven tafel komt.

Ouders, die altijd het beste voor hun kinderen willen, zijn soms gemakkelijk te beïnvloeden. Zij stellen hun kinderen in dit geval ongewild bloot aan het krijgen van een ernstige ziekte met zelfs een potentieel dodelijke afloop.