Fernand Haesbrouck - apotheker
Alom wordt gemeld dat het werkingsprincipe van een veel voorgeschreven medicijn als Ritalin nog steeds onbekend is.
De officiele bijsluiter van Novartis, de fabrikant van Ritalin, zoals deze bij de Amerikaanse toezichthoudende instantie
FDA is ingeleverd meldt onder het kopje 'CLINICAL PHARMACOLOGY' dat 'The mode of action in man is not completely
understood'. Zie
hier.
Maar die werking is natuurlijk bij de meeste direct betrokkenen wel degelijk bekend want de werkzame stof van Ritalin,
methylfenidaat, is een middel dat chemisch en farmaceutisch gezien grote gelijkenis vertoont met cocaïne. Het
werkingsmechanisme is dan ook hetzelfde als die van cocaïne.
Omdat men wel weet wat de negatieve gevolgen op de korte en de lange termijn is van het bezit en gebruik van cocaïne
opgenomen in de Nederlandse Opiumwet. Veel mensen weten niet dat ook methylfenidaat zich op diezelfde lijst in
diezelfde Opiumwet bevindt. Slik je een pilletje met Ritalin zonder recept dan pleeg je dus eigenlijk een
misdrijf in de zin van de Opiumwet.
Als van cocaïne bekend is wat de negatieve effecten zijn dan zijn ze ook bekend van methylfenidaat. Beide middelen
verwoesten na verloop van tijd de neuronen van het zenuwstelsel onherstelbaar.
Chemisch kent men vier grote groepen, die als drugs of als psychotica de neuronen van het zenuwstelsel kunnen
verwoesten. Men gelooft dat het gebruik als genezend medicijn of als schadelijke drug een duidelijk verschil
maakt, maar de stoffen zelf in de groepen weten vanzelfsprekend niet of ze nu als een verboden drug of als
een levensreddend medicijn worden gebruikt. Hun gebruik hangt vooral af van de perceptie die de
maatschappij eraan wil geven.
Deze groepen (de indolen, de cannabinoïden, de piperidilbenzylaatesters en de phenylalkylamines) zijn psychotica
omdat ze dosis voor dosis neuronen in de kinderhersenen verwoesten.
Het zijn:
- Indolen: LSD, melatonine, circadianes;
- Cannabinoiden: de werkzame stof van hennep (cannabis), zoals tetrahydrocannabinol (THC);
- Piperidilbenzylaatesters: cocaïne, methylphenidaat (Rilatine, Concerta) trazodone, varenicline (Champix);
- Phenylalkylamines: waaronder Phenylmethylamine (Ketalar), Phenylethylamines (dexamfetamine, Desoxyn, Wellbutrin,
Zyban, Pervitin, methamfetamine, Aderall), Phenylpropylamines (Prozac, Strattera en de meeste andere SSRI's) en
Phenylbutylamine (het intussen verboden Silomat)
Handboek PDD-NOS Column: mei 2012
Het verwoesten komt tot stand doordat deze giftige materies over eenzelfde basisenergiepatroon beschikken als de
neurotransmitters, die de aanvoer van energie bezorgen in het systeem van de elektrische prikkeloverdachten.
Receptoren immers in de celwanden zijn minder selectief dan de vesikels in de cel zelf, die de natuurlijke
energiecomponenten gescheiden houden van de fysiologische vloeistof in de cel. Vandaar dat vreemde energiepatronen,
wanneer die terechtgekomen zijn in de cel, geen plaats terugvinden in een beschermende vesikel, waardoor het magnetisch
veld van die energiecomponent de fysiologie van de cel gaat kapotmaken en daarmee de cel verwoest.
Daardoor verandert de werking van het zenuwstelsel en ontstaat controleverlies over gedrag (psychotisch gedrag),
zelfmoord, veranderde perceptie op de realiteit (antidepressief, maar ook nieuwe depressies), tics, hallucinaties,
stemmen horen, wanen en agressie.
Het ontstane psychotisch gedrag door het controleverlies, corrigeert men medisch met de bekende antipsychotica
(neuroleptica). Omdat het zenuwstelsel het gevaar aanvoelt, reageert het met een gevarenreflex (
fight or flight
ofwel de doping-kick), en met het vormen van antilichamen om de aanvallers proberen te neutraliseren. Op het patroon
van die antilichamen kan immunochemisch getest worden met bijvoorbeeld de speekseltest.
De gevarenreflex doet de bloedvaten dichtklappen. Vandaar dat chronisch gebruik, en het chronisch dichtklappen van de
bloedvaten ervoor zorgt dat:
1) (op het hart) een pulmonaire hypertensie ontstaat, waaraan men meestal plots doodvalt (en dus geen aangeboren hartziekte is).
2) (in de hersenen) de diepere hersencellen, die het geheugen onderhouden, via de al zeer fijne bloedvaatjes,
die dus dichtklappen, geen zuurstof meer krijgen om te overleven, en ervoor zorgen dat zij de mysterieuze
amyloidplakken gaan vormen, waarvan men nu al weet dat die Alzheimer veroorzaken.
Veel meer info kunt u lezen op
deze website van de heer Fernand Haesbrouck.
