Jaargang 14
Nummer 12 - december 2016
Fred de Vries - schrijver

Autisme en Vitamine D3

Zoals bekend is autisme een ontwikkelingsstoornis die gekarakteriseerd wordt door in een alles doordringend tekort in sociale interactie, beperkingen in de verbale en non-verbale communicatie en stereotype patronen bij interesses en activiteiten. Al eerder is gerapporteerd dat dergelijke kinderen vaak een tekort aan vitamine D vertonen[1], maar toch zijn er maar weinig goed samengestelde onderzoeken verricht naar dit feit.

Het onderzoek wat hier besproken wordt vond plaats onder 109 Egyptische kinderen in de leeftijd tussen 3 en 10 jaar[2]. Tijdens het vier maanden durende onderzoek kreeg een deel van de kinderen vitamine D3 toegediend, terwijl de rest een placebo kreeg. De onderzoekers claimen dat dit het eerste gerandomiseerde, dubbelblinde onderzoek ooit is dat poogt de effecten van vitamine D3 bij autistische kinderen te bepalen.

In alle gevallen bleek dat de extra vitamine D3 goed verdragen werd door de kinderen. De dagelijkse doses in de groep die daadwerkelijk de capsule kreeg toegediend was 300 IU vitamine D3/kg/dag, maar niet meer dan 5,000 IU/dag. Volgens de onderzoekers verminderden de symptomen van autisme behoorlijk in de groep die de vitamine slikten, maar niet in de groep die de placebo moest innemen.

Toch blijken er wel wat kanttekeningen bij dit onderzoek gezet kunnen worden. De onderzochte groep kinderen is wel erg klein, zo stellen ook de onderzoekers zelf en veel meer onderzoek zal nodig blijken te zijn voordat een gedegen advies kan worden gegeven.

Een nog groter probleem is dat de European Food Safety Authority (EAFSA) juist dit jaar een gedegen advies heeft gepubliceerd over de aanbevolen dagelijkse dosis vitamine D van van 15 microgram (600 IU) uit alle bronnen voor zowel kinderen als volwassenen.




Handboek PDD-NOS Column: december 2016

Dit op wetenschappelijke basis gestoelde advies stelt verder dat kinderen tussen de 11 en 17 jaar niet de zogenaamde Tolerable Upper Intake Levels (Uls) van 100 µg per dag (4,000 IU) dienen te overschrijden, terwijl voor jongere kinderen zelfs een grens geldt van 50 µg per dag (2,000 IU).

Teveel vitamine D levert namelijk enkele vervelende bijwerkingen op: huiduitslag, jeuk, misselijkheid en braken, buikpijn en verstopping, diarree, dorst, veel drinken en veel plassen, prikkelbaarheid, verwardheid of somberheid, vermoeidheid en algemene zwakte, slaperigheid, hartritmestoornissen, botpijnen, kalkafzettingen in het lichaam, nierstenen of beschadiging van de nieren en van het hart.

En, hoewel de onderzoekers dus claimden dat de extra vitamine D3 in alle gevallen goed verdragen werd door de kinderen, bleek dat ze toch moesten melden dat huiduitslag, jeuk en diarree bij vijf kinderen (8.3%) werd gerapporteerd. Sussend zeggen de onderzoekers dat de klachten maar mild waren. Toch stopten drie kinderen voortijdig met het onderzoek.

Voorlopig zou ik er nog maar niet aan beginnen.

[1] Saad et al: Vitamin D status in autism spectrum disorders and the efficacy of vitamin D supplementation in autistic children in Nutritional Neuroscience - 2016
[2] Saad et al: Randomized controlled trial of vitamin D supplementation in children with autism spectrum disorder in Journal of Child Psychology and Psychiatry -2016