Jaargang 15
Nummer 3 - maart 2017
Fred de Vries - auteur

ADHD en het Mediterrane dieet

Kinderen, die de diagnose ADHD hebben gekregen, krijgen te vaak, te veel en te vroeg gevaarlijke stimulantia als methylfeniaat (Ritalin, etc) voorgeschreven om de symptomen van het probleem te bestrijden en te onderdrukken. Omdat wetenschappelijk bewezen is dat het volgen van het Mediterrane dieet positieve effecten op lichaam en geest kan hebben, vonden Spaanse wetenschappers het de moeite waard om eens te kijken of er enig effect waar te nemen zou zijn wanneer kinderen met ADHD over zouden stappen op dat smakelijke dieet[1].

Aan het onderzoek deden 120 kinderen mee in de leeftijd van 6 tot 16 jaar. De helft van deze kinderen had de diagnose ADHD gekregen. De kinderen (en hun ouders) kregen de opdracht om aan te geven wat hun reguliere eetpatroon was. De gegevens werden gebruikt om vast te stellen of er enige overeenkomst te zien was tussen het wel of niet volgen van het Mediterrane dieet en het wel of niet hebben van ADHD.

Van de kinderen mét ADHD bleek zo'n 30 procent het Mediterrane dieet te volgen, terwijl 63 procent van de kinderen zonder ADHD dat dieet volgde. Het bleek dat kinderen met ADHD gemiddeld minder fruit, groente en vette vis aten, terwijl ze meer fast food en jusk food aten.

Op basis van de cijfers concludeerden de onderzoekers dat een kind die niet of nauwelijks het Mediterrane dieet volgde, een drie tot zeven maal zo grote kans had op ADHD.

Natuurlijk bewijst dit onderzoek nog niets. Oorzaak en gevolg kunnen eenvoudig omgedraaid worden door te stellen dat iemand met ADHD vaak beslissingen neemt op korte termijn en zich dus vaker laat leiden door impulsieve aankopen.

Toch schrijven de onderzoekers dat 'Onze gegevens ondersteunen het idee dat niet alleen 'specifieke voedingsstoffen', maak ook het 'hele voedingspatroon' in gedachten moet orden gehouden bij ADHD' ('Our data support the notion that not only ‘specific nutrients’ but also the ‘whole diet’ should be considered in ADHD').




Handboek PDD-NOS Column: maart 2017

Het Mediterrane dieet wordt tegenwoordig algemeen aanbevolen vanwege diens gezonde effecten. Het bestaat uit het eten van veel fruit, groenten, bonen, noten, volkorenproducten en olijfolie. Daarbij moet vette vis vaker de plaats innemen van vlees en gevogelte. Zout zou vervangen moeten worden door smakelijke kruiden en specerijen.

Van ADHD is bekend dat het in verband wordt gebracht met abnormaliteiten in de structuur van de celmembranen van de neuronen in de hersenen. Deze cellen bestaan deels uit omega-3 vetzuren die voor 'neuroprotectie' zorgen en het brein in staat stellen zichzelf te corrigeren.

Het Mediterrane dieet heeft een zeer hoog gehalte aan gezonde omega-3 vetzuren uit de vette vis, plus de vele meervoudig onverzadigde vetzuren die in olijfolie en avocado's verstopt zitten. De theorie is nu dat al dat goede in de hersenen wordt opgenomen en potentieel geheugen, aandacht, stemming en zelf leren kan verbeteren. Omdat het Verzadigde vetten kunnen de hersenen en centraal zenuwstelsel 'verharden'. Het Mediterrane dieet veel minder verzadigd vet bevat dan andere diëten en zorgt daarmee dus ook voor een extra bescherming.

Olijfolie bevat verder stofjes als oleocanthal en oleuropein. Niet alleen zijn dat sterke antioxidanten, maar ze hebben ook ontstekingsremmende eigenschappen. De werking doet wetenschappers denken aan die van ibuprofen. De werking van ibuprofen is gebaseerd op de remming van de zogenaamde cyclo-oxygenase-enzymen (COX). Deze enzymen zijn belangrijk voor de aanmaak van de stof prostaglandine. Prostaglandine is een stof die door het afweersysteem wordt aangemaakt op plaatsen waar het lichaam letsel heeft of waar er ontstekingen zijn. Ook oleocanthal heeft een remmend effect op die cyclo-oxygenase-enzymen. Van ADHD'ers wordt namelijk vaak gedacht dat ze vaak last hebben van subklinische ontstekingen[2] en dus zou olijfolie daar een perfecte natuurlijke oplossing voor zijn.

[1] Ríos-Hernández et al: The Mediterranean Diet and ADHD in Children and Adolescents in Pediatrics – 2017. Zie hier.
[2] Donfrancesco et al: Serum cytokines in paediatric neuropsychiatric syndromes: focus on Attention Deficit Hyperactivity Disorder in Minerva Pediatrics – 2016