Jaargang 17
Nummer 3 - maart 2019
Fred de Vries - Auteur

Autisme en de kans op verdrinken

Een Australisch rapport meldt dat verdrinken een belangrijke doodsoorzaak blijkt te zijn van kinderen met autisme. Er blijkt echter ook een een enorm gemis te bestaan bij middelen en advies die door klinische deskundigen aan ouders worden aangeboden.

Kinderen met autisme worden door hun afwijkend gedrag vaak ook van reguliere zwemlessen geweerd. Die zwemlessen komen namelijk niet of nauwelijks tegemoet aan hun specifieke behoeften, waardoor de potentiële risico's zelfs worden verergerd, aldus een rapport van Autism Swim.

Het rapport, Autism and Drowning: The Underreported Issue (pdf hier), meldt schrijnend gebrek aan onderzoek naar het 'onevenredig hoge risico van verdrinking' dat kinderen met een Autisme Spectrum Stoornis (ASS) lopen.

In een poging dat risico te verkleinen, heeft Autism Swim, dat 's werelds enige certificeringsinstantie voor zwemmen en autisme is, overheden en zorgaanbieders opgeroepen om het bewustzijn te vergroten en middelen toe te wijzen om de zwemresultaten voor deze kinderen te verbeteren. De organisatie, die zweminstructeurs opleidt om autisme te leren begrijpen, heeft een nieuwe toolkit voor ouders ten behoeve van de preventie van (ver)dwalen en verdrinken gepubliceerd.

Uit cijfers van het Amerikaanse National Autism Association blijkt dat verdrinking na (ver)dwalen tussen 2009 en 2011 zelfs de belangrijkste doodoorzaak is van kinderen met ASS. Bij die kinderen tot de leeftijd van 14 jaar is het ongeveer 90 procent van alle gevallen van (onnatuurlijk) overlijden verdrinking na (ver)dwalen.

Kinderen met ASS hebben 160 keer meer kans om te overlijden aan verdrinking in vergelijking met kinderen zonder ASS, volgens de Amerikaanse statistieken.

De oprichtster van het Australische Autism Swim, Erika Gleeson, meent dat de gegevens in Australië niet bekend zijn. Er is dus niet bekend hoe groot het probleem daadwerkelijk is. Toch meent zij dat er grote behoefte is aan hulp en ondersteuning.




Handboek PDD-NOS Column: maart 2019

Er wordt geschat dat in Australië 1 op de 70 kinderen de diagnose van autisme heeft gekregen.

Kinderen met autisme dwalen vaak weg van een veilige omgeving om te ontsnappen aan een overdaad aan prikkels (sensory overload) of om naar een plek te gaan die hen verschrikkelijk interessant lijkt. 'Ze kunnen echter ontsnappingsartiesten zijn,' verklaart Gleeson, 'en dat heeft helemaal niets te maken met de opvoeding of mate van zorg en toezicht van de ouders.'

Ouders melden juist dat (ver)dwalen één van hun grootste angsten is omdat het de kans vergroot op verkeersongevallen, vallen, met vreemden mee te wandelen, uitdroging en onderkoeling.

Verdrinken is één van de meest dodelijke risico's. Bovendien neemt de kans daarop toe met de ernst van het autisme, volgens het rapport.

'Er bestaat geen wetenschappelijk onderzoek, maar we denken dat die kinderen water behoorlijk rustgevend zullen vinden en dat ze daartoe aangetrokken aangetrokken kunnen worden,' aldus Gleeson. Terwijl 'normale' kinderen in staat zijn de risico's (diepte, stroming, toezicht van volwassenen) juist in te schatten, zullen kinderen met autisme slechts 'water' zien, het met rustgevend associëren en er gedachteloos inspringen, zonder enige aandacht te besteden aan de potentiële risico's.

Bovendien zullen deze kinderen zich het zwemmen tijdens zwemlessen veel trager eigen maken en veel intensievere training moeten krijgen,'vertelde Gleeson. 'Sommige kinderen moet zelfs worden geleerd dat het noodzakelijk is om boven water te komen om adem te halen.

'Onder water gaan is soms zo aantrekkelijk voor hen dat de noodzaak om even boven water te komen om te ademen niet eens gevoeld wordt. Al hun sensorische systemen lijken het prachtig te vinden als ze onder water gaan.